Pod maską ludzi rozbawionych, efektywnych, zaradnych, krytycznych mogą kryć się osoby cierpiące, niepewne, samotne. Możemy nie dostrzegać tych masek i odwrócić się od problemów, szczególnie w pracy, w której przede wszystkim liczy się wykonanie zadania. Ale czy to nas zwalnia z ludzkiej odpowiedzialności? Dane są alarmujące. Coraz więcej ludzi cierpi psychicznie – w milczeniu i samotności. Tymczasem praca jest miejscem, w którym te problemy mogą być wychwycone. O ile będziemy chcieli je dostrzec.

W Polsce mamy ok. 6,7 proc. osób nadużywających alkohol. Te dane statystyczne wydają się zaniżone. Z 3 mln tzw. małpek większość jest kupowana rano (w dodatku przez kobiety). Poranne picie, czyli klin, skutecznie obniża nieprzyjemne efekty metabolizowania alkoholu, ale jest prostym wskaźnikiem uzależnienia. Nierzadko stygmatyzujemy alkoholików, bez zrozumienia przyczyn alkoholizmu.

Szczególnie w pandemii organizacje uświadamiają sobie, jak ważne jest zdrowie psychiczne, radzenie sobie ze stresem, szczególnie przewlekłym, i przygotowanie na sytuacje skrajne.

Niektórym z nas niebawem stuknie półtora roku pracy zdalnej. Część właśnie osiąga granicę swoich możliwości, innym udało się wypracować zdrową równowagę. Jak możecie sobie pomóc, jeśli należycie do tych pierwszych?

W ciągu ostatniego roku nasze wyobrażenia o zdrowiu i dobrym albo złym samopoczuciu uległy zmianie. Nie mogąc spotkać na żywo bliskich, przyjaciół, współ pracowników, musieliśmy stać się niezwykle kreatywni i ma to swoje dobre strony. Świat zmienił się nie do poznania i po raz kolejny zakpił z naszych oczekiwań.

Okres izolacji i strach przed zarażeniem u wielu osób skutkowały załamaniem psychicznym. W czasie spędzonym w zamknięciu często dały o sobie znać też dawne, stłumione lęki. Autorzy Mental Health Helpline opowiedzieli o tym, co najbardziej trapi pracowników korporacji, którzy zwracają się do nich po pomoc psychologiczną. Okazuje się, że "w korpo" najmniej boimy się utraty pracy, czy goniących terminów. Prawda u ludzkich lękach jest zupełnie inna.

Słowo „kryzys” odmienia się dziś przez wszystkie przypadki. Eksperci szacują, że nawet jeśli większość w obliczu długotrwałego zagrożenia wykazuje się odpornością, to przynajmniej u ⅓ osób pojawią się kłopoty w funkcjonowaniu i poważne zagrożenie stanem, który można uznać za zaburzenie psychiatryczne.